حیله گری های پادشاهان ایرانی برابر رقبا

حیله: نادر از ابتدا به دنبال پادشاهی بود و دنبال فرصت مناسب می گشت. برکناری طهماسب دوم هم به همین دلیل بود. او بعد از آنکه فرصت را مناسب دید و اتفاقات را جوری کنار هم چید که رأی به پادشاهی خودش بگیرد اول از همه انتخاب کودک طهماسب دوم بود. بعد جمع کردن بزرگان قبایل مختلف به دشت مغان، آن هم بزرگانی که شجاعت نادر را دیده بودند و از او حمایت می کردند و دست آخر حرف های خود نادر در بین بزرگان که بیشتر ادا بود. او در دشت مغان اعلام کرد حالا که مملکت را آرم کرده می خواهد کشور را به این طفل خردسال بسپارد و خودش کناره بگیرد؛ چون از جنگ خسته شده است! بزرگان هم که نمی توانستند کشور را دست یک خردسال ببینند و بین او و عباس سوم مسلما به حکومت او راضی بودند گفتند نه و از او خواستند که پادشاه شود.

نتیجه: نادر برای پادشاهی شرط گذاشت و بعد از قبولی شرط هایش پادشاه شد و سلسله افشاریه را پدید آورد.