
ماجرای برگزاری جشن هنر شیراز در ماه مبارک رمضان
ماجرای برگزاری جشن هنر شیراز در ماه مبارک رمضان
آن روز در مسجد الرضا(ع) جمعیت زیاد بود، شبستان مسجد مملو از نمازگزاران خصوصا قشر دانشجو و دانشگاهی گردید.
در سال 1356 همزمان با ماه مبارک رمضان، جریان جشن هنر در شیراز واقع شد. آن پدیده ای بود که به دستور دربار در شهر شیراز انجام می گرفت. مع الاسف مثل موارد دیگر با استخدام واژه هنر در واقع مسخ آن، نامیمون ترین و کریه ترین صحنه ها را به وسیله پست ترین و فاسد ترین عناصر به اجرا در آوردند. به عنوان نمونه در خیابان فردوسی نمایش مبتذل و رکیک « خوک بچه آتش» را اجرا کردند که به طور علنی صحنه های فحشا و منکرات به نمایش گذارده می شد. بدیهی است که این برنامه و نظایر آن به هدف نشر و گسترش فرهنگ فساد و بی بندوباری در جامعه و ترویج آن صورت می گرفت.
جالب آنکه مثل همیشه خود این جریان عاملی برای بیداری عقول خفته و محرکی برای عناصر نشسته بود و آتش زیر خاکستر مانده قبلی پانزده خرداد رفته، رفته خود را نمایان ساخته و به تدریج ندای اعتراض، عمومیت یافت.
مرحوم آیت الله دستغیب در منبرهایشان شروع به طرح قضیه جشن هنر نموده و تحت عنوان نهی از منکر به شدت به آن اعتراض کرد و در یکی از همان روزهای ماه مبارک رمضان که مقارن بود با 4 مهرماه 1356 به پیشنهاد مرحوم آیت الله محلاتی مقرر گردید که ائمه جماعات در مساجد پس از اقامه نماز ظهر و عصر نسبت به جریان جشن هنر اعتراض نمایند.
مرحوم آیت الله دستغیب در منبرهایشان شروع به طرح قضیه جشن هنر نموده و تحت عنوان نهی از منکر به شدت به آن اعتراض کرد
آن روز در مسجد الرضا(ع) جمعیت زیاد بود، شبستان مسجد مملو از نمازگزاران خصوصا قشر دانشجو و دانشگاهی گردید. پس ازاقامه جماعت به منبر رفتم و در اعتراض به جشن هنر مطالبی ایراد کردم و از مردم خواستم که بیانیه اعتراض آمیز جامعه روحانیت را به نشان حمایت، امضا کنند.
در جریان جشن هنر نیز در عین حال که اختناق شدید حاکم بود ، مردم بخصوص جوانان عکس العمل بسیار خوبی نشان دادند. ازجمه اینکه بعضی از برادران برای به آتش کشیدن قسمتهایی از مراکز و اماکن برگزاری جشن هنر برنامه ریزی کرده بودند و تا آنجا که به خاطر دارم یکی از آن افراد، آقای سید علی اکبر حسینی بود. وی قصد داشت یکی از قسمتهایی را که به صحنه آرایی جشن هنر آلوده کرده بودند به آتش بکشد و دستگیرشد.
بدین ترتیب فعالیت علیه رژیم روز به روز گسترش یافت و جنبه عمومی پیدا کرد.(1)
پی نوشت:
1- خاطرات حجت الاسلام سید علی اصغر دستغیب، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ 1378
بخش تاریخ ایران و جهان تبیان
منبع : tebyan.net