
تصاویر جالب شبیه سازی شده از چهره پادشاهان صفوی+ تاریخچه حکومتشان
آکاایران: دوره صفوی یکی از مهمترین دورانهای تاریخی ایران بهشمار میآید، زیرا با گذشت حدود ۹۰۰ سال پس از سقوط شاهنشاهی ساسانی؛ یک پادشاهی متمرکز ایرانی توانست بر سراسر ایران آن روزگار فرمانروایی نماید. این دوره یکی از سه مرحله دوران طلایی اسلام و دوره اوج تمدن اسلامی است و یکی از امپراتوریهای باروت بهشمار میرود. این پادشاهی توسط شاه اسماعیل یکم بنیانگذاری شد و در نهایت با سقوط شاه سلطان حسین در اصفهان در سال ۱۷۲۲ میلادی فروپاشید. در ادامه این مقاله از مجموعه مقالات آکا, تصاویر جالب شبیه سازی شده از چهره پادشاهان صفوی به همراه مختصری از تاریخچه حکومت هر کدام را گردآوری کرده ایم . امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت ببرید.
تشکیل اولین حکومت مرکزی پس از حمله اعراب به ایران
انتخاب تبریز به عنوان پایتخت
اعلام تشیع به عنوان مذهب رسمی حکومت
پیروزی در جنگ برابر ازبکان در سال ۱۵۱۰ میلادی
شکست در جنگ چالدران
۲- شاه تهماسب یکم ، متولد ۳ اسفند ۸۹۲ شمی در شاه آباد اصفهان ، دوران حکومت : ۲ خرداد ۹۰۳ تا ۲۴ اردیبهشت ۹۵۵ ، پایتخت ـ قزوین و تبریز ، آرامگاه: حرم امام رضا (ع)
شاه تهماسب یکم یا با نگارش کهنتر شاه طهماسب یکم پسر ارشد شاه اسماعیل یکم و دومین پادشاه از دودمان صفویان بود. او پس از مرگ پدر با آشوب داخلی و حمله ازبکان و عثمانیان مواجه شد که با تدبیر و شجاعت و تا حدی بهرهمندی از بخت و اقبال از پس این مشکلات برآمد و دورهای طولانی از صلح و ثبات را برای ایران به ارمغان آورد. شاه تهماسب یکم حدود ۵۴ سال بر ایران حکومت کرد که در بین تمام پادشاهان پس از اسلام در ایران بیشترین زمان حکمرانی بودهاست.
پیروزی در برابر ازبکان
شکستهای پیدرپی در جنگ با عثمانی
بسته شدن پیمان آماسیه با امپراتوری عثمانی، که به موجب این قرارداد؛ گرجستان غربی، ارمنستان غربی و مناطق عراق کنونی به دولت عثمانی واگذار شد
پناهندگی همایون شاه گورکانیان هند و سلطان بایزید شاهزاده عثمانی به دربار ایران
تغییر پایتخت از تبریز به قزوین
غصب سلطنت و کشته شدن با توطئه پریخان خانم در طول درگیریهای جانشینی شاه طهماسب یکم
۳-شاه اسماعیل دوم متولد: ۱۰خرداد۹۱۶ در شهر قم ، دوران حکومت : ۳۱ مرداد ۹۵۵ تا ۱۳ آبان ۹۵۶ ، پایتخت: قزوین ، آرامگاه : حرم شاهزاده حسین قزوین
شاه اسماعیل دوم سومین پادشاه ایران صفوی بود. او از سال ۱۵۷۶ میلادی (۹۸۳ ه. ق) تا سال ۱۵۷۷ میلادی (۹۸۴ ه. ق) به مدت یک سال و نیم بر ایران حکمرانی کرد. از دیدگاه مورخان، شاه تهماسب یکم پدر وی به دلایل مختلف همچون نگرانی از دست دادن تاج و تخت و جنگ طلبیهای فرزندش علیه امپراتوری عثمانی، به منظور دور کردن پسرش از دربار، او را به حاکمیت هرات منصوب کرد اما خودسری و ناسازگاری اسماعیل با حاکم هرات، دستور جهت جمعآوری سپاه از طوایف و برنامهریزی برای لشکرکشی به عثمانی با توجه به پیمان آماسیه، بیشتر شدن محبوبیت اسماعیل میرزا پس از پیروزیهای مختلف بر عثمانیها نزد مردم به خصوص سپاه قزلباش، حسادت یا نگرانی شاه تهماسب از ترس گرفتن منصب پادشاهی توسط اسماعیل میرزا و به ستوه آمدن شاه از ولنگاری و عیاشیهای شاهزاده اسماعیل باعث شد شاه تهماسب یکم، اسماعیل میرزا را حدود بیست سال در زندان حبس کند.
شاه اسماعیل دوم پس از مرگ پدر در مبارزه برای کسب جانشینی و همچنین پس از تاجگذاری و به منظور تثبیت قدرت، کشتارهای بسیاری انجام داد و بسیاری از خاندان سلطنتی را به قتل رساند.
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
در رقابت بر سر جانشینی با کمک قزلباشها بر برادر خود حیدر میرزا پیروز میشود.
به محض رسیدن به قدرت تمام عموها، عموزادگان، برادران و برادرزادگان خودش را به قتل رساند “برادر بزرگش محمد میرزا، حاکم فارس و پسرانش مثل عباسمیرزا که از این کشتار در امان ماندند”
اسماعیل دوم کوتاهترین دوره سلطنت در بین تمام شاهان صفوی را دارست، وی به مدت ۱ سال و ۶ ماه و ۲۲ روز سلطنت کرد.
۴-شاه سلطان محمد خدابنده ، متولد سال ۹۱۱ شمسی در اردبیل ، دوران حکومت: از ۲۲ بهمن ۹۵۶ تا مهرماه ۹۶۷ شمسی ، پایتخت قزوین ، آرامگاه حرم شاهزاده حسین قزوین
شاه محمد خدابنده (شاه محمد خدابندهٔ صفوی یا محمد میرزا (۹۸۵ تا ۹۹۶ ه.ق) فرزند تقریباً نابینای شاه تهماسب بود که از کشتار خانوادگی شاه اسماعیل دوم به دلیل نابینایی جان سالم به در برد و پس از کشته شدن شاه اسماعیل دوم از سوی امرای قزلباش به حکومت برگزیده شد. وی پیش از رسیدن به سلطنت حاکم فارس بود. وی به علت نابینایی نتوانست با اقتداری مانند پدرش تهماسب یا فرزندش شاه عباس حکومت کند و در دورهٔ کوتاه حکومت وی عثمانیان از اوضاع نابسامانی که پس از مرگ شاه اسماعیل دوم ایجاد شده بود استفاده کرده و تبریز را اشغال کردند. او بهدلیل نابینایی مجبور بود که قزلباشها را ساکت نگاه دارد؛ بههمیندلیل پولهای خزانه را به قزلباشها میداد؛ بنابراین، پس از مدتی خزانه خالی شد. )
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
توسط امرای قزلباش به حکومت میرسد
شکست در جنگ با امپراتوری عثمانی و جدا شدن ایالتهای قفقاز، ارمنستان و آذربایجان از ایران
محمد خدابنده در سال ۱۵۸۵ میلادی از ازبکان شکست خورد که منجر به جدا شدن ایالت خراسان از ایران شد “در همین سال ازبکان مقبره شاه طهماسب را ویران و استخوانهای وی را بیرون آوردند و آتش زدند”
در جنگهای متوالی بر سر پادشاهی با فرزند خود، عباس میرزا که از حمایت قزلباشها برخوردار بود، شکست خورد و در قلعه الموت تا پایان عمر خود در حبس به سر برد.
۵- شاه عباس یکم ، متولد ۱ بهمن ۹۴۹ شمسی در شهر هرات افغانستان ، شروع حکومت: ۹ مهر ۹۶۷ شمسی تا ۳۰ دی ۱۰۰۷ شمسی ، پایتخت : قزوین و اصفهان ، آرامگاه :حرم امامزاده حبیب بن موسی در کاشان
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
با کمک امرای قزلباش به سلطنت رسید
صلح زودهنگام با امپراتوری عثمانی و خریدن زمان برای سامان دادن به حکومت و ارتش
تغییر پایتخت از قزوین به اصفهان
حمله به ازبکان و بازپسگیری مناطق از دست رفته دوره سلطنت شاه محمد خدابنده
شروع حملات به امپراتوری عثمانی و بازپسگیری تبریز، ارومیه، ارمنستان و فتح تفلیس، کردستان عراق و بغداد
بازپسگیری قندهار از چنگ گورکانیان هند
حمله به هرمز با کمک بریتانیا و بیرون راندن پرتغالیها از جنوب ایران
۶- شاه صفی یکم ،متولد سال ۹۸۹ شمسی ، دوران حکومت از ۳۰ دی ۱۰۰۷ تا ۲۲ اردیبهشت ۱۰۲۱ ، پایتخت: اصفهان ، آرامگاه: حرم حضرت معصومه (ع) قم ،
بنا بر نوشتههای سیاح آلمانی آدام اولاری، که شخصاً شاه را در سال ۱۶۳۶ مشاهده کرده بود.
شاه صفی یکم (۱۶۱۱ – ۱۲ مه ۱۶۴۲) ششمین پادشاه دودمان صفویان ایران است که از ۱۰۰۷ تا ۱۰۲۱ خورشیدی، (۱۶۲۹ تا ۱۶۴۲ میلادی یا ۱۰۳۸ تا ۱۰۵۲ هجری قمری) به مدت ۱۴ سال پادشاهی کرد. او جانشین پدربزرگش شاه عباس یکم شد.
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
کشتن تمام امرای دوره شاه عباس و کشتن و کور کردن تمام خاندان سلطنتی
از دست دادن ایالتهای بغداد و قندهار
صلح با امپراتوری عثمانی و انعقاد عهدنامه زهاب بین طرفین. با بسته شدن این عهدنامه تا آخر سلطنت صفویان جنگی بین دو کشور درنگرفت.
۷- شاه عباس دوم ( ابوالمظفر شاه عباس ثانی الحسینی الموسوی الصفوی بهادر خان) ، متولد ۱۰ آذر ۱۰۱۱ هجری شمسی در قزوین ،دوران حکومت از ۲۵ اردیبهشت ۱۰۲۱ هجری شمسی تا ۴ آبان ۱۰۴۵ هجری شمسی ،پایتخت اصفهان ، آرامگاه حرم حضرت معصومه (ع) قم
عباس دوم (با نام تولد سلطان محمد میرزا؛ ۳۰ اوت ۱۶۳۲ – ۲۶ اکتبر ۱۶۶۶) هفتمین شاه دودمان صفویان بود که از ۱۶۴۲ تا ۱۶۶۶ حکومت کرد. او بزرگترین پسر صفی و همسرش آنا است که مادرش چرکس ( نام قومی قفقازی همریشه با گرجیها) بود. او تاجوتخت را در نه سالگی به ارث برد و برای حکومت مجبور شد با تکیه بر نایبالسلطنهای به رهبری وزیر اعظم سابق پدرش، ساروتقی اعتمادالدوله حکومت را اداره کند. در ۱۶۴۵، او در پانزده سالگی توانست ساروتقی را از قدرت برکنار کند و پس از پاکسازی نظام دیوانسالاری، بر دربار خود اقتدار کرده و پادشاهی مطلقه خود را آغاز کرد.
به گفته دیپلمات هلندی جوآن کونیوس، که شخصا شاه را در سال ۱۶۵۲، دیده بود:
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
در سال ۱۰۲۱ رستم خان سپهسالار و در سال ۱۰۲۲ اقوام بختیاری قیام کردند اما هر دو قیام توسط ساروتقی اعتمادالدوله سرکوب شدند.
در ۴ اسفند ۱۰۲۷ شمسی قندهار دوباره تحت تصرف صفویان درآمد، این شهر تا زمان سقوط اصفهان جزئی از پادشاهی صفویان باقی ماند.
جنگهای ایران و روسیه ” ۹۲۹–۹۳۱ ” شمسی رخ داد، هیچکدام از طرفین برتری کامل نیافت با این وجود پس از این دوره جنگها نفوذ ایران بر قسمتهای شمالی قفقاز مستحکم شد.
۸- شاه سلیمان یکم یا شاه صفی دوم(ابوالمظفر شاه سلیمان صفی ثانی الحسینی الموسوی الصفوی بهادر خان) ، متولد اسفند ۱۰۲۶ در شهر اصفهان ، دوران حکومت از ۱۰ آبان ۱۰۴۵ تا ۹ تیر ۱۰۷۳ ، پایتخت اصفهان ، آرامگاه: حرم حضرت معصومه (ع) قم
به گفته ژان شاردن، جهانگرد فرانسوی، که شخصا در مراسم تاجگذاری شاه صفی دوم (شاه سلیمان یکم) حضور داشت:
شاه سلیمان یکم (اسفند ۱۰۲۶ – ۸ مرداد ۱۰۷۳ خورشیدی/ فوریه ۱۶۴۸ – ۲۹ ژوئیه ۱۶۹۴ میلادی) که پیش از این با نام شاه صفی دوم تاجگذاری کرد، هشتمین پادشاه صفویان بود. او فرزند ارشد شاه عباس دوم بود که به مدت ۲۸ سال سلطنت کرد. شاه سلیمان با آن که در اداره مملکت چندان موفق نبود اما به ساخت و ساز علاقه بسیاری داشت و در دوران حکومتش روابط با کشورهای دیگر گسترش بیشتری یافت.
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
ابتدا در ۱۰آبان ۱۰۴۵ هجری شمسی با نام شاه صفی دوم و در اول فروردین ۱۰۴۷ با نام شاه سلیمان تاجگذاری کرد.
در دوره اولین تاجگذاری وی، قبایل شرق دریای خزر سر به شورش نهادند از جمله قزاقها که از طریق دریا به ایران حمله کردند و ضمن کشتار مردم و اشغال بخشی از کشور، شهر فرحآباد را به آتش کشیدند.
اداره حکومت توسط وزیر اعظم شیخعلی خان زنگنه و افزایش نفوذ خاجگان و زنان حرمسرا.
افزایش ارتباط با دولتهای اروپایی و ساخت و سازهای بسیار در کشور از جمله ساخت کاخ هشتبهشت.
۹- شاه سلطان حسین یکم (ابوالمظفر شاه سلطان حسین الحسینی الموسوی الصفوی بهادر خان) ، متولد ۱۰۴۷ در اصفهان ، دوران حکومت از ۱۶ مرداد ۱۰۷۳ تا ۲۹ مهر ۱۱۰۱ پایتخت اصفهان ،آرامگاه :حرم حضرت معصومه(ع) قم
بنا به گفتههای جیووانی فرانچسکو جملی کارری، که در سال ۱۶۶۸ با شاه ملاقات کرد – پرتغال گرگوریو پریرا فیدالگو، که شخصاً با شاه در سال ۱۶۹۶ ملاقات کرده بود و به گفته جهانگردی اسکاتلندی به نام جان بل، که در سال ۱۷۱۷ با شاه ملاقات کرد.
شاه سلطان حسین، یا شاه حسین یکم، (۱۰۴۷ – ۲۴ آبان ۱۱۰۱ ش/ اکتبر ۱۶۶۸ – ۱۵ نوامبر ۱۷۲۶ م) نهمین پادشاه سلسله صفویان بود. او فرزند و جانشین شاه سلیمان یکم بود و به مدت ۲۹ سال سلطنت کرد، سرانجام حکومتش با قیام افغانها بهرهبری محمود افغان و سقوط اصفهان در سال ۱۱۰۱ خورشیدی به پایان رسید.
اتفاقات مهم دوران پادشاهی :
افزایش نفوذ روحانیان شیعه همچون علامه مجلسی و …
شورش افغانهای غلجایی و ابدالی، بلوچها، کردها و اقوام لزگی در سرتاسر ایران.
آغاز حملات محمود افغان در سال ۱۷۲۰ برای از بین بردن حکومت مرکزی و سقوط کرمان در سال ۱۷۲۱
فرستادن تهماسب میرزا به قزوین و صفی میرزا به کرمانشاه پیش از سقوط پایتخت برای کمک به دولت مرکزی
محاصره اصفهان از ۱۷ اسفند ۱۱۰۰ توسط محمود افغان، تسلیم تاج و تخت سلطنت درمهر ۱۱۰۱ به محمود افغان و سقوط دولت صفوی